Ik voelde me vrij...
Ik heb lange tijd lang haar gehad. Dat zat in de familie, mijn moeder maakte er bijna een religie van. Als ik naar de klasfoto's kijk, met mijn zussen, breken we echt alle records voor lengte. In feite, denk ik dat we ons een beetje achter ons haar verstopten. Ik heb altijd al iets anders gewild. Ik heb niets gezegd, maar ik wilde anders zijn. Vanaf mijn eerste stretchinglessen, als ik mijn haar in een knot opstak, wezen de mensen me erop dat ik een bijna perfect ovaal gezicht had. Perfect voor kort haar, bleef ik tegen mezelf zeggen. Maar ik was nog te klassiek. Niet klaar. Mijn eigen ritme is om stapsgewijs te werken. Langzaam maar zeker. Dus ik had twee dromen in mijn leven: dansen en een jongenskapsel.
Ik was fan van Josephine Baker, en de krulletjes op haar slapen, ik vond haar bruisend, en ze probeerde alles. Nu ja, ik wilde absoluut geen schandaal maken. Ik wist dat, voor het knippen, ik het rustig aan zou doen. Stap voor stap creëerde ik bijna gebeurtenissen voor mezelf, om me te motiveren. Om mensen eraan te laten wennen, of mijn spiegelbeeld. Mijn eerste show op twintigjarige leeftijd in Avignon, ik ging voor een halflang kapsel. Een paar centimeter minder. Dan, de grote sprong, mijn eerste liefdesbreuk: de carré op de schouders. Een vreemd gevoel. Toen ik mijn stage in de studio in Londen deed, heb ik opnieuw geknipt. Het was zover, ik was ermee vertrokken. Dan de carré op kinlengte, toen ik met Hervé mijn dansschool in het zuiden oprichtte. Het was de weg naar de top. En dan mijn zwangerschap, hop, ik sprong op deze kans. Deze laatste ingrijpende verandering was ideaal om de laatste overgebleven lokken af te knippen. Dat was vorig jaar. Bijna een leven, eh, nee, slechts tien jaar, om eindelijk al mijn moed bij elkaar te rapen. En niet meer te verliezen.
Nu kan ik de lucht in mijn nek voelen, het is heerlijk. Ik hou van dat gevoel van vrijheid. En dan heb ik het gevoel dat kort haar me goed staat. Ik heb dat extraatje. Maar we zijn naakt, er zijn geen trucs meer mogelijk. Je moet waakzamer zijn en de tijd nemen om donkere kringen en onvolkomenheden te camoufleren. Ik ga voor een mooie lippenstift. Ik voel me creatiever, nog vrijer om te bewegen. Wat ik leuk vind, is dat je nog steeds elke dag je hoofd kunt veranderen; alles naar achteren, een lok opzij, of je haar in de war brengen. Vandaag heeft mijn partner langer haar dan ik. Mijn dochters haar groeit snel, wat mijn moeder erg leuk vindt. Mijn moeder, die nog steeds elke keer als ze me ziet met een glimlach tegen me zegt: maak je geen zorgen, het groeit wel weer aan.
