Η πρώτη φορά που... δοκίμασα dry shampoo

Mαλλιά με όγκο όπως μια σταρ... χωρίς λούσιμο!

Για μένα ήταν ξεκάθαρο: δεν μπορούμε να λούσουμε τα μαλλιά μας χωρίς νερό. Τα dry shampoo δεν σήμαιναν τίποτα για μένα. Λούσιμο με σπρέι; Δεν είχα καταλάβει τον τρόπο χρήσης. Είχα την τάση να λούζω τα λιπαρά μαλλιά μου μόλις εμφανίζονταν τα πρώτα σημάδια λιπαρότητας. Δηλαδή, όλη την ώρα. Όμως, αυτό τα βάραινε και ένιωσα ότι κάτι έπρεπε να αλλάξει.

Και μετά πήγα ένα ταξίδι πέρυσι με τη φίλη μου την Άννα. Ένα δεκαπενθήμερο ταξίδι με σακίδιο στο βόρειο τμήμα της Ινδίας, στα υψηλά οροπέδια του Λαντάκ - ήταν υπέροχο. Και αρκετά ανατριχιαστικό. Με τη ζέστη και την υγρασία και την περιορισμένη πρόσβαση σε νερό κατά τη διάρκεια των ενδιάμεσων σταθμών μας, άλλαξα τις συνήθειές μου. Έκρυψα τα λιπαρά μαλλιά μου με αγωνία κάτω από το καπέλο μου ή κάτω από μια όμορφη κασμιρένια πασμίνα- εν ολίγοις, προσαρμόστηκα. Ανέβαλα το λούσιμο, κρατήθηκα, αλλά το ονειρευόμουν τη νύχτα. Η Άννα έβγαζε το μπουκαλάκι με το dry shampoo της, το οποίο είχε αγοράσει από το κατάστημα αφορολόγητων ειδών στο αεροδρόμιο και με κορόιδευε λέγοντας: «Είναι παράδοξα ανακουφιστικό, ξέρεις.» 

Υποτίθεται ότι θα τελειώναμε με ένα μεγάλο γεγονός με το γάμο της ξαδέρφης της Άννας, κοντά στο Δελχί. Και τότε - θα το θυμάμαι για το υπόλοιπο της ζωής μου - το νυχτερινό μας τρένο είχε 12 ώρες καθυστέρηση. 12 ώρες! Ήταν τρελό, αλλά η ατμόσφαιρα ήταν υπέροχη. Θα φτάναμε στο γάμο την τελευταία στιγμή, νωρίς το πρωί - χωρίς φυσικά να μπορούμε να πάμε στο ξενοδοχείο. Έτσι ετοιμαστήκαμε στις μικροσκοπικές τουαλέτες του κατάμεστου βαγονιού. Ήταν επικό, με τους πωλητές τσάι στο παράθυρο και το τρένο να τραντάζεται απότομα. Τα μαλλιά μου ήταν μια καταστροφή – ήταν βαριά και κολλημένα στο κεφάλι μου. Κατεβαίναμε κυριολεκτικά από το βουνό. Μου είπε η Άννα: «Έλα, dry shampoo. Είναι απαραίτητο» Μου έδειξε πώς να το χρησιμοποιήσω: «Ψεκάζεις σε απόσταση 20 με 25 εκατοστά από τις ρίζες προς τις άκρες. Στη συνέχεια, κάνεις μασάζ στο τριχωτό της κεφαλής με τις άκρες των δακτύλων σας» Την άφησα να το κάνει: τα μαλλιά μου δεν είχαν τίποτα να χάσουν ούτως ή άλλως. Με τρεις ψεκασμούς, ένιωσα καλύτερα. Η πούδρα είχε απορροφήσει τη λιπαρότητα. Τα μαλλιά μου ήταν πιο ανάλαφρα και με περισσότερο όγκο. Ήμασταν έτοιμες να βουτήξουμε στον τεράστιο μπουφέ του γάμου.

Όταν κατεβήκαμε από το τρένο στο Δελχί, ένιωσα ότι όλοι κοιτούσαν τον νέο όγκο που είχαν αποκτήσει τα μαλλιά μου. Αλλά όχι, στην πραγματικότητα, ήταν τα ρούχα μας που τραβούσαν τα βλέμματα όλων: σμαραγδένια πράσινα σατέν σαρίκια συνδυασμένα με αθλητικά παπούτσια και σακίδια πλάτης - αγγίζαμε τα όρια του γελοίου. 
Διασκεδάσαμε όλη τη νύχτα και ένιωσα ότι ξαναβρήκα τον εαυτό μου όσο ποτέ άλλοτε. Ένα νέο look. Και χωρίς τρεχούμενο νερό! 
Μέχρι το τέλος του ταξιδιού, το dry shampoo είχε γίνει μέρος της καθημερινότητάς μου. Σήμερα, είναι υπέροχο όταν χρειάζομαι μια μικρή αναζωογόνηση, για να σώσω τα μαλλιά μου μεταξύ κάθε λουσίματος ή για να διορθώσω τις ελαφρώς λιπαρές περιοχές. Μερικές φορές, ακόμη και στο τραμ, λίγο πριν φτάσω στους μαθητές μου, κάνω ένα μικρό φρεσκάρισμα. Μου θυμίζει την ινδική μου περιπέτεια. Έχω μάλιστα αφήσει μια συσκευασία στο κουτί έκτακτης ανάγκης στο δωμάτιο των καθηγητών. Αυτό το dry shampoo είναι μέρος της ταξιδιωτικής μου ιστορίας και όλοι το γνωρίζουν.